Mannen op de Pabo – opleiding tot rolmodel

Jongens komen op school en thuis te weinig mannen tegen. Hierdoor missen ze rolmodellen en wordt gedrag eerder gezien als problematisch. Er zijn te weinig mannen op de Pabo.

Dit probleem is er al erg lang en het komt nu weer naar boven in verschillende nieuwsuitingen omdat het nu eenmaal Mei is. De tijd van het jaar dat leerlingen beslissen aan welke vervolgopleiding ze student willen worden is bijna voorbij. De last-minute beslissers kunnen misschien nog worden overgehaald. Belangrijke keuze!

Maar, zijn de Pabo mannen nu ineens macho?

Pabo te vrouwelijk

Maar wat is nu precies het probleem met die Pabo’s? Het onderwijs is te vrouwelijk, er zijn te veel vrouwelijke studenten en jonge mannen houden daar niet van blijkbaar. Ik kan mij daar van alles bij voorstellen. Behalve dan dat Pabo mannen niet van jonge vrouwen houden.

Toen ik de SPH deed liepen we langs de Pabogang en zagen daar de meisjes en wat ‘baardeloze knapen’ bezig met kalligraferen, knippen en plakken. En toen we onze lunch verorberden kwamen ze helemaal blij de aula in: “Ik heb bordschrijven gehaald!”. Het begrip ‘Pabo meisje’ was niet een vooroordeel.

Niet alleen de Pabo maar ook de sociale academie was te vrouwelijk vond ik zelf. De groepsdynamiek werd erg bepaald door het grote aantal meisjes dat in de groep zat. Op de geijkte vraag ‘wat doet dit jullie’ kwam er een vrouwelijk antwoord en de mannen hadden geen weerwoord. Onmogelijk ook omdat je zelf nog hard aan het leren was om man te worden. We wisten nog heel niet hoe we moesten functioneren los van onze moeder. We waren de overstap naar de mannelijke wereld nog aan het maken. De mannelijke studenten vonden elkaar door de verschillende opleidingen heen en dachten dat ze gek waren.

En de mannelijke docenten leerden ons de theorie, dus dat had niets met mannelijk of vrouwelijk te maken. En als je als docent altijd vragen stelt in plaats van antwoorden hoef je jezelf niet bloot te geven. Waar vervolgens dus niemand iets van leert.

Ik vond de SPH te vrouwelijk terwijl de SPH nog iets ‘stoers’ in zich heeft omdat je ook nog met moeilijke jongeren kan gaan werken. Of in een gevangenis. Het knutselen en bordschrijven, ja dat is dan zeker te vrouwelijk.

Pabo mannen ineens macho

De tijd van de metroman en de spornoman hebben we gehad geloof ik. We hebben het nu over vlijtige huisvaders die hun mannelijke oerdriften weer naar boven moeten halen. Op overlevingskamp met hun zoons, door de modder banjeren met soortgenoten.

Zo ook de nieuwe meesters, de mannen op de Pabo. Ze verenigen zich nu, hebben eigen Facebookcommunity’s en gaan door de modder, over muurtjes en genieten van het samen zijn met soortgenoten. Of misschien meer van de afwezigheid van de andere sekse. En dat alles in scene gezet door de Pabo opleidingen. Nieuwe meesters mogen sneller studeren en hoeven niet les te geven in de kleutergroepen als ze dat niet willen. (zo! Rolbevestigend niet?)

En deze jongens komen dan een basisschool in en springen van schrik onder een tafel. Want nergens is die bak modder te vinden, want zelfs de zandtafel is weggehygieniseerd, nergens ongegeneerd krabben want luizen worden vermoord en voorkomen door luizenzakken, en 1 + 1 is nog steeds 2.

Mannen op de Pabo moeten leren man te zijn

Ik denk dat deze macho aanpak van de nieuwe meester veel jongens gaat afschrikken. Komen er meer mannen voor de klas door dit soort stereotype oplossingen? Ik denk het niet. Niet iedere jongen houdt van voetbal en van bier terwijl veel vrouwen dat wel doen.

Mij lijkt het goed dat mannen op de Pabo (en de sociale academie) leren hoe ze man kunnen zijn tussen de vrouwen. Hoe vullen man en vrouw elkaar aan en waarin vinden ze elkaar nooit. Geef ze eigenwaarde door te vertellen dat ze als man zo ongelooflijk belangrijk zijn voor de jongens én de meisjes. Voor het nuchtere tegenwicht in de aanpak van gedragsproblemen.  En docenten steun die mannen in de gesprekken met hun vrouwelijke medestudenten. Bevestig het mannelijke en geef er waarde aan richting de meiden.

Dat de paboman meester kan zijn vanuit zijn tenen. Van binnen uit zoals ik in mijn blog ‘Docent van binnen uit‘ schreef.

Pabo als opleiding tot rolmodel

Dat zou mooi zijn niet? Pabo als opleiding tot rolmodel. Voor de meesters en de juffen uiteraard. Rolmodel zijn is zo vreselijk belangrijk. Ik geloof dat veel problemen op de basisschool voorkomen kunnen worden of gewoon niet voorkomen als het natuurlijke evenwicht tussen mannen en vrouwen wordt hersteld. Dat heeft ongetwijfeld effect op pesten en andere verstoringen van de groepsdynamiek.

Tegenwoordig houd ik me ook wat bezig met beeldvorming en tekstschrijverij. Dus vandaar het idee: kunnen we de Pabo niet weer dé plek maken waar je leert het maatschappelijke evenwicht te herstellen en te bewaren? Mannen en vrouwen samen aan de slag met hun vaardigheden en handicaps. Omdat ze zo waardevol zijn voor de toekomst. We voeden immers op voor de toekomst?

Nou Pabo-mannen, zet hem op!