Ja sorry, dit blog gaat weer over de docent. Daarna wordt het weer hoog tijd voor een blog over jeugd, jongeren, studenten en hulpverlening. De docent van binnen uit.
Omdat de docent zo vreselijk belangrijk is in het leven van kinderen en jongeren. Onze jeugd brengt zoveel tijd met docenten door dat hij een onuitwisbare indruk maakt. En iedere kleuter is toch verliefd op zijn juf of meester? Omdat de juf het zegt doen ze van alles wat ze thuis niet doen. En ik kan het weten want mijn middelste zit sinds kort in groep 1.
Op LinkedIn is een mooie discussie ontsproten die goed past bij mijn twee laatste blogs. De titel is eigenlijk “aanpak van hardnekkige gedragsproblemen” maar ondertussen zou de titel kunnen zijn ‘Docent van binnen uit’. Als je ook op LinkedIn ‘zit’ kan je misschien een deuntje meefluiten in het gesprek?(groep bestaat ondertussen niet meer)
De discussie begon over pestprogramma’s die niet zo heel belangrijk zijn als de ombudsman ons doet geloven. Want de docent maakt of breekt zo’n methode. Sterker nog, veel ervaren docenten zeggendat het belangrijk is om iedere dag van het schooljaar in gesprek te zijn met leerlingen. Over maatschappelijke vraagstukken maar net zo goed over de onderlinge omgang. De docenten die dit schrijven willen zijn docent van binnen uit. Ze zijn nooit niet docent. Ze hebben een docentenhart.
Als je je ik goed kent weet je waar je grenzen liggen. Dan onderga je niet de plannen van de directie maar dan ga je voorop lopen. De beste plannen komen toch van onderaf in bedrijven en scholen? En zeker niet van de overheid. Maar daar zullen de meesten het wel mee eens zijn 🙂
En daarom ben ik ook zo blij met de opmerking in de discussie : “de directeur moet een hitteschild zijn die de organisatie beschermd tegen oneigenlijke verplichtingen”. Het komt uit boek over leiderschap. Maar hier wordt het geschreven door iemand die schooldirecteuren traint om docent van binnen uit te zijn.. En dat geeft hoop.
Want hoeveel schooldirecteuren zijn nu eigenlijk nog echt schooldirecteur? Onze directeur hier zie ik regelmatig met zijn tas onder de arm in de auto stappen op weg naar het ‘bovenschools overleg’. Alles wordt bepaald door het centraal bureau. Door het samenwerkingsverband. Door de beleidsmakers in het gemeentehuis. Omdat de overheid in Den Haag iets bedacht heeft.
Wat zou het mooi zijn als die docent van binnen uit met plannen kwam. De directie overtuigde, het centraal bureau overtuigde en daarna de wethouder en vervolgens de minister van onderwijs. Dan krijg je toch onderwijs vanuit het hart?
Volg jij je onderwijs hart?
Voel jij je geleefd en wil je eens sparren met iemand die zich niet zo veel aantrekt van wat moet? Er zijn zoveel problemen en moeilijkheden die een kleine oplossing hebben. Alleen moet je het zien. Als je met elkaar als kikkers in de soep zit warm te worden zie je de oplossing niet. Van buiten die soep zijn er verschillende oplossingen te zien.
Wil jij eens kijken wat vreemde ogen en oren voor jou kunnen doen? Ik kan je coachen.
Wil jij eens kijken of er praktische oplossingen te vinden zijn voor de problemen die jij ziet in je klaslokaal?
Trek jij een grens en zeg je: deze begeleiding van deze leerling kost mij gewoon te veel tijd! Of ik kan het gewoon niet? Trek een grens en kijk wat ik als leerlingbegeleider voor je kan betekenen. Als docent ben je toch ook een ondernemer? Dus je kan weer een ander inhuren om werk te doen waar jij minder sterk in bent. Dat is heel normaal alleen wordt het niet vaak bedacht binnen scholen.
Echtgenoot | Vader | Christen | Leerlingbegeleider | Blogger. Ik vind het leuk om met van alles en nog wat bezig te zijn. De rode lijn is steeds dat ik wil losmaken, maximaliseren en inspireren. Wat goed is nog mooier maken. Volg mij via de socials en kijk ook eens op www.chielvoermanblog.nl voor mijn reliblogs.